Na podstawie statystyk wiadomo, że ok. 95% uderzających w ziemię piorunów ma wartość szczytową do 100 kA, a zaledwie 5% mieści się w przedziale między 100 a 200 kA. Zgodnie z wytycznymi norm zakłada się, że w przypadku uderzenia pioruna w budynek z systemem odgromowym, do wnętrza budynku wniknie do 50% energii odprowadzonej przez system odgromowy do ziemi, czyli prąd do 50 kA. Zastosowanie zatem ochronnik przepięciowy 4 polowego o wytrzymałości na prąd udarowy (10x350 µs) 12,5 kA na każde pole, czyli 50 kA na cały ogranicznik, powinno w 95 % zapewnić skuteczny poziom ochrony.
Jeżeli chcielibyśmy zapewnić ochronę bliską 100%, to należałoby zastosować ograniczniki przepięć o wytrzymałości na prąd udarowy 25 kA lub 50 kA na każde pole.

Jeżeli budynek nie posiada systemu odgromowego, a sieć zasilająca jest doprowadzona kablem ziemnym, to w tym przypadku zwykle wystarczą ograniczniki przepięć typu 2 (C). Ograniczniki te powinny ograniczać przepięcia do poziomu 1,5 kV 

O wymaganiach stawianych ogranicznikom przepięć, zasadom ich testowania i oznaczania oraz podziale na typy mówi norma EN-PN 61643-11. Dzieli ona obecnie ograniczniki przepięć na 3 typy: 1, 2, 3 (dawniej I, II, III lub B,C,D)
Ogranicznik przepięć typu 1 (B) ma chronić przed oddziaływaniem prądu piorunowego (wyrównanie potencjałów) oraz przed wszelkiego rodzaju przepięciami łączeniowymi.
Instalowany jest zwykle w miejscu wprowadzania instalacji do obiektu budowlanego posiadającego instalację odgromową.

Ogranicznik przepięciowy typu 2 (C) ma chronić przed przepięciami atmosferycznymi indukowanymi, przepięciami łączeniowymi i wszelkimi przepięciami, których do bezpiecznego poziomu nie ograniczył ogranicznik typu 1. Miejscem jego instalacji są rozgałęzienia instalacji elektrycznej w obiekcie budowlanym, rozdzielnica główna, rozdzielnica, oddziałowa, tablica rozdzielcza.

Ogranicznik przeciwprzepięciowy typu 3 (D) ma chronić
przed przepięciami atmosferycznymi indukowanymi i łączeniowymi. Montuje się je możliwie blisko obiektu chronionego, często w puszkach, gniazdach wtykowych oraz bezpośrednio w urządzeniach.